Μέρες τώρα όλα γίνονται πιο φωτεινά και εορταστικά, πιο συναισθηματικά και Χριστουγεννιάτικα. Στη γειτονιά βλέπεις φωτεινά λαμπιόνια στα μπαλκόνια του τετραγώνου σου, τα μαγαζιά γύρω σου είναι στολισμένα, το ίδιο και τα σπίτια που ίσως επισκέπτεσαι, ή επισκέπτεσαι ιντερνετικά, καθώς πολλοί θέλησαν να δείξουν μια φωτογραφία του Χριστουγεννιάτικου δέντρου τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί και η τηλεόραση σου υπενθυμίζουν επίσης πως τα Χριστούγεννα καταφθάνουν, και εσύ …. Περιμένεις να περάσει αυτό το κύμα αγάπης και χαράς….
Τι συμβαίνει; Γιατί δεν σου αρέσουν πια τα Χριστούγεννα; Είναι δυνατόν; Είναι Άγιες μέρες!
Οι εορταστικές αυτές μέρες έχουν οριστεί αναγκαστικά ως μέρες που οφείλουμε να είμαστε χαρούμενοι και ευδιάθετοι, που συναντούμε την οικογένεια μας, τρώμε παρέα με φίλους και συγγενείς, ανταλλάσουμε δώρα και γενικά είμαστε καλύτερα από ποτέ, χαρούμενοι, αγαπημένοι, ερωτευμένοι και προπάντων ευδιάθετοι. Είναι κάτι σαν κανόνας. Αυτή η αναγκαστική χαρά πολλές φορές δεν συνάδει με την πραγματική εσωτερική κατάσταση του καθενός από εμάς, με αποτέλεσμα η σύγκριση της δικής μας κατάστασης με αυτή που θα «έπρεπε» να είναι να μας οδηγεί σε μια δύσκολη και βαριά ψυχική διάθεση.
Επίσης τις μέρες αυτές που διανύουμε, οτιδήποτε λείπει στον καθέναν γίνεται ακόμα πιο αισθητό. Καθώς «όλοι» γύρω σου βρίσκονται απόλυτα εναρμονισμένοι με το γιορτινό κλίμα, η σύγκριση της δικής σου ζωής με τους γύρω σου θα σε οδηγήσει σε ένα μονοπάτι πλανών, πως δεν είσαι τόσο ευτυχισμένος όσο οι άλλοι, πως οι άλλες οικογένειες είναι πιο αγαπημένες, πως κάτι σου λείπει… Εάν όντως αυτό συμβαίνει είναι μια καλή ευκαιρία να μπορέσεις να έρθεις πιο κοντά με το κομμάτι σου που αναζητά κάτι, χωρίς να ξεχνάς όμως και οτιδήποτε όμορφο υπάρχει στη ζωή σου. Μπορεί να είναι κάτι μικρό, κάτι ίσως δεδομένο, αλλά σίγουρα υπάρχει κάτι μοναδικό …
Είναι σημαντικό επίσης να προσπαθήσει κανείς να μην προσκολληθεί στις προσδοκίες που ίσως έχει για τις φετινές γιορτές. Είναι πολύ συχνό ο νους μας και η καρδιά μας να γεμίζει προσδοκίες είτε από τους άλλους, είτε από τον εαυτό μας, είτε από τις καταστάσεις γύρω μας, όταν όμως εκείνες δεν γίνονται πραγματικότητα όπως ακριβώς τις έχουμε φανταστεί και ορίσει, μένουμε πίσω θλιμμένοι και θυμωμένοι. Δοκίμασε αυτές τις γιορτές να τις αφήσεις πίσω, και να καλοδεχτείς οτιδήποτε έρχεται στον δρόμο σου, προσπαθώντας να δεις την ομορφιά στην κάθε στιγμή που θα σου δοθεί. Όταν δεν περιμένω κάτι, δεν μπορώ να απογοητευτώ, μπορώ απλά να απελευθερώσω τον εαυτό μου και τους γύρω μου.
Αν τυχόν η μελαγχολία των Χριστουγέννων πρόλαβε να χτυπήσει το κουδούνι σου πριν τα κάλαντα φέτος, προσπάθησε να την δεις σαν ένα δικό σου κομμάτι, χωρίς όμως να αποτελεί και το μοναδικό. Σίγουρα συνυπάρχουν και άλλες πτυχές του εαυτού σου οι οποίες προκαλούν ευχάριστα συναισθήματα.
Επιλέγοντας ανάμεσα από διάφορες αρετές, θα ήθελα σήμερα να σταθώ σε αυτή της δοτικότητας. Η δοτικότητα έχει αυτόν το μαγικό χαρακτήρα να μας υπενθυμίζει την εσωτερική μας δύναμη και τα αποθέματα θετικότητας και αγάπης μέσα μας. Πολλές φορές το μόνο που χρειάζεται είναι να πω έναν καλό λόγο σε κάποιον ή πολύ απλά να τον αγκαλιάσω.